ΙΣΤΟΡΙΚΌ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΆΦΙΣΗΣ ΤΉΣ ΑΎΡΑΣ
Οι άνθρωποι βλέπουν αύρες από πολύ παλιά. Πολλές αρχαίες βραχογραφίες και τοιχογραφίες δείχνουν ανθρώπους που φορούν ένα παράξενο "κάλυμμα " στο κεφάλι.
Οι άγιοι απεικονίζονται με φωτεινές ή χρυσές αύρες. Αυτό το φωτοστέφανο γύρω από το κεφάλι έχει βρεθεί σε αρχαίες εικόνες από την Αίγυπτο, Ινδία, Ελλάδα και την Ιταλία, και σίγουρα απεικονίζουν την αύρα. Οι αύρες αναφέρονται επίσης στα ιερά κείμενα όλων των πολιτισμών.
Ο Όμηρος περιγράφει την αύρα σαν "φωτεινό νεφέλωμα προερχόμενο από τη θεϊκή ουσία, πού συμβολίζει τη δύναμη ". Οι αύρες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα δυτικά κείμενα περίπου πριν από 2600 χρόνια, όταν οι Πυθαγόρειοι άρχισαν να περιλαμβάνουν την αύρα στις διδασκαλίες τους. 
Οι άνθρωποι θεωρούσαν την αύρα ως πραγματική έδρα της ζωτικής δύναμης. Στην Ινδία αυτή την ενέργεια την ονομάζουν πράνα. Στην Πολυνησία , οι Χούνας την ονομάζουν μάνα. Ο Παράκελσος την ονόμαζε μούνις. Ο Φραντς Μέσμερ την ονόμαζε ζωικό μαγνητισμό. Ο Βαρόνος φον Ράιχενμπαχ την ονόμαζε όντ, και σήμερα τα άτομα με συναισθηματικές ικανότητες την ονομάζουν αιθέρια δύναμη.
Ο Παράκελσος (1493-1541), ο φημισμένος φιλόσοφος-γιατρός της Ελβετίας, ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους στη Δύση που έγραψαν για την αύρα. Μετα την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο ταξίδευε σε όλη την Ευρώπη, περνώντας πολύ καιρό με Τσιγγάνους και αλχημιστές. Έμαθε επίσης όσο πιο πολλά μπορούσε για την βοτανική, την οδοντιατρική και τη θεολογία. Σε αυτό το διάστημα, συγκέτρωνε τις πληροφορίες οποιες εμφανίστηκαν αργότερα στα έργα του. Ο Παράκελσος πίστευε πως υπάρχει μια ζωτική δύναμη οποια "ακτινοβολεί μέσα και γύρω από τα ζωντανά όντα σαν φωτεινή σφαίρα ". Θεωρούσε ότι αυτή η δύναμη έχει μια μαγνητική επιρροή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία. Οι διδασκαλίες του θεωρήθηκαν υπερβολικά ανορθόδοξες και αναγκάστηκε να παραιτηθεί από καθηγητής Ιατρικής και Χειρουργικής το 1528.
Ο Ισαάκ Νεύτων (1642-1727), φυσικός και μαθηματικός, είναι περισσότερα γνωστός για το μήλο που είδε να πέφτει στο έδαφος. Μελετώντας αυτό το φαινόμενο, διατύπωσε τους τρείς θεμελιώδεις νόμους της μηχανικής, οι οποίοι οδήγησαν στο νόμο της βαρύτητας. Όμως ήταν ένας πολυτάλαντος άνθρωπος που δούλευε σε πολλούς τομείς. Στη φυσική ανακάλυψε τη σύνθεση του λευκού φωτός. Ως δημόσιος υπάλληλος ήταν διευθυντής του βρετανικού νομισματοκοπείου. Το 1666, ως φιλόσοφος, ανέπτυξε την έννοια του δυναμικού πεδίου ή των "δυναμικών κυμάτων " που περιβάλλουν όλα τα ζωντανά όντα. Ο Ισαάκ Νεύτων ηταν ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε λευκό φως μέσα από δύο πρίσματα, γεγονός που οδήγησε στη διατύπωση των νόμων της διάθλασης και της ανάκλασης. Τα "δυναμικά κύματα ", καθώς και το ενδιαφέρον για το χρώμα και το φως , τον τοποθετούν ανάμεσα στους πρωτοπόρους της έρευνας σχετικά με την αύρα.
Ο Φραντς Μέσμερ (1743-1815), γιατρός από τη Βιέννη, ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το μαγνητισμό και χρησιμοποιούσε μαγνήτες στη θεραπεία των ασθενών του. Πίστευε πως η δύναμη παρόμοια με το μαγνητισμό υπάρχει στο ανθρώπινο σώμα. Το 1775 εξέδωσε το βιβλίο του Διατριβή επί της Ανακάλυψης του Ζωικού Μαγνητισμού, και άρχισε να ταξιδεύει σε πολλά μέρη και να επιδεικνύει τα ευρήματά του. Δυστυχώς η θεατρική προσέγγιση και η εκκεντρική του, ενόχλησαν το ιατρικό κατεστημένο, και το 1784 μια επιτροπή με επικεφαλής τον Μπέντζαμιν Φράνκλιν τον χαρακτήρισε απατεώνα και τσαρλατάνο.
Το επόμενο σημαντικό όνομα στην ιστορία της αύρας είναι Βαρόνος Καρλ φον Ράιχενμπαχ (1788-1869), ο άνθρωπος που ανακάλυψε το κρεόσωτο. Ο Ράιχενμπαχ ήταν Γερμανός μεταλλουργος και βιομηχανικός. Αποφάσισε να παρουσιάσει τις απόψεις του με μια σειρά από Επιστολές επί του Οντ και του Μαγνητισμού. "Οντ" είναι ο όρος που χρησιμοποίησε ο Ράιχενμπαχ για να περιγράψει μια σημαντική ενέργεια με οποία συντονισμένα ευαίσθητα άτομα. Ο Ράιχενμπαχ ανακάλυψε ακόμα πως το ανθρώπινο σώμα έχει μια πολικότητα παρόμοια με εκείνη των κρυστάλλων. Θεωρούσε ότι η αριστερή πλευρά του σώματος είναι ο αρνητικός πόλος και η δεξιά ο θετικός.
Ο Γουόλτερ Τ. Κίλνερ (1847-1920), άνοιξε νέους δρόμους το 1908 όταν ανακάλυψε μια διαδικασία που επιτρέπει σε όλους να δουν την αύρα. Το βιβλίο του Η Ανθρώπινη Αύρα ήταν προφητικό, σε αυτό διατύπωνε την πεποίθησή του πως με τον καιρό θα γινόταν δυνατή η φωτογράφιση της ανθρώπινης αύρας. Η μέθοδος του Κίλνερ για να δει κανείς την αύρα στηριζόταν σε μια οθόνη από δύο γυάλινες πλάκες σε απόσταση τριών χιλιοστών η μια από την άλλη. Το κενό ανάμεσα στις πλάκες περιείχε διάλυμα δυκιανίνης, οποία είναι βαφή με λουλάκι-βιολετί χρώμα. Ο Κίλνερ αντιμετώπιζε την αρνητική αντίδραση του ιατρικού κατεστημένου, που γέλασε με τα ευρήματά του. Πίστευε πως οι γιατροί μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την οθόνη σαν διαγνωστικό εργαλείο, γιατί τα άρρωστα μέρη του σώματος εμφανίζονται σαν σκοτεινές περιοχές στην αύρα. Παρά τη δυσφήμιση του, ο Κίλνερ συνέχισε τα πειράματά του, και το τελευταίο βιβλίο του με τίτλο Η Ανθρώπινη Ατμόσφαιρα εκδόθηκε το 1921.
Το επόμενο σοβαρό βιβλίο πάνω στο θέμα της αύρας δεν εμφανίστηκε παρά το 1937. Γράφτηκε από τον Όσκαρ Μπάγκναλ, και ο τίτλος του ήταν Η Προέλευση και οι Ιδιότητες της Ανθρώπινης Αύρας. Ο Μπάγκναλ συνέχισε από το σημείο όπου είχε σταματήσει ο Κίλνερ, και ανέπτυξε μια οθόνη που περιείχε πινακινόλη και μεθυλένιο γαλάζιο. Το μεγάλο πλεονέκτημα της οθόνης του Μπάγκναλ ήταν η δυνατότητα να «φορεθεί» με τη μορφή γυαλιών για τα μάτια. Αυτές οι «αυρικές διόπτρες» κυκλοφορούν ακόμη και σήμερα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, ένας Ρώσος επιστήμονας, ο Σέμιον Κίρλιαν, ανακάλυψε τυχαία έναν τρόπο για να φωτογραφίζει την αύρα. Παρατήρησε μια μικρή λάμψη ανάμεσα σε ένα ηλεκτρόδιο και το δέρμα ενός ασθενούς στον οποίο έκαναν αγωγή ηλεκτροσόκ σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα. Ο Κίρλιαν κάηκε όταν προσπάθησε για πρώτη φορά να φωτογραφίσει αυτό το φως, αλλά η φωτογραφική πλάκα αποκάλυψε ένα αυρικό πεδίο, και ο πόνος γρήγορα ξεχάστηκε.
Ο Κίρλιαν, μαζί με τη γυναίκα του Βαλεντίνα, πάλευαν περισσότερα από είκοσι χρόνια μόνοι τους για να υλοποιήσουν τη μέθοδό τους δουλεύοντας στον ελεύθερο χρόνο τους μέσα στο μικρό δυάρι όπου ζούσαν. Το νέο για την ανακάλυψή τους διαδόθηκε σταδιακά, και στη δεκαετία του 1960 το ρωσικό Υπουργείο Υγείας τους έδωσε μια επιχορήγηση. Οι Κίρλιαν έκαναν διάφορα πειράματα. Ανάμεσά τους και ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον, με δύο φύλλα με πανομοιότυπη εμφάνιση. Πήραν φωτογραφίες, και το ένα φύλλο είχε μια λαμπερή αύρα με λάμψη, ενώ το άλλο είχε μια μικρή, αδύναμη αύρα. Το πρώτο φύλλο ήταν υγιές, ενώ το δεύτερο άρρωστο.
Οι φωτογραφίες των Κίρλιαν είχαν ένα ενδιαφέρον , και όταν στη Δύση έγινε γνωστή η ύπαρξη της μεθόδου τους, δημιουργήθηκε μεγάλη φήμη στους παραψυχολογικούς κύκλους. Όμως, η έξαψη υποχώρησε σταδιακά όταν οι επιστήμονες επισήμαναν πως οι φωτογραφίες αυτές ήταν απλώς μια στεμματόμορφη εκκένωση. Είναι άγνωστο ακόμη αν είναι όντως έτσι τα πράγματα ή όχι. Η μέθοδος Κίρλιαν δε χρησιμοποιεί κάμερα. Το αντικείμενο που φωτογραφίζεται συνήθως τοποθετείται ανάμεσα σε δύο μεταλλικές πλάκες με ρεύμα που πάλλεται με συχνότητα μέχρι και 200.000 κύκλους το δευτερόλεπτο.
Βασικά, οι Κίρλιαν δεν ήταν οι πρώτοι που φωτογράφισαν την αύρα. Η συσκευή Σλίερεν, μια γερμανική εφεύρεση του δέκατου ένατου αιώνα που είχε σκοπό τον εντοπισμό ελαττωμάτων στο γυαλί, δείχνει επίσης κάτι που μπορεί να είναι αύρα, αν και οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι φωτογραφίες αυτές στην πραγματικότητα δείχνουν επαγωγικά ρεύματα.
Όπως και να έχει το πράγμα, και οι επιστήμονες και οι διορατικοί δέχονται τώρα πως όλοι έχουν γύρω τους ενέργεια οποια είναι αόρατη στους περισσότερους ανθρώπους. Μάλιστα, οι επιστήμονες μπορούν τώρα να δουν την αύρα και σε βιντεοταινία και την περιγράφουν σαν «λεπτό παλλόμενο πεδίο που εμφανίζεται γύρω από το ανθρώπινο σώμα».
Σήμερα υπάρχουν μηχανήματα που φωτογραφίζουν την αύρα ηλεκτρονικά. Συνήθως λειτουργούν με την τοποθέτηση αισθητήρων στο δέρμα του ατόμου που φωτογραφίζεται. Η ηλεκτρική αντίσταση που μετρούν οι αισθητήρες διοχετεύεται σε ηλεκτρονικό επεξεργαστή ο οποίος παράγει ένα διάγραμμα γύρω από το άτομο. Οι φωτογραφίες βγαίνουν πολύ όμορφες και μας δείχνουν με την ακρίβεια τα χρώματα της αύρας και των ενεργειακών κέντρων .
Έχουμε κάνει πολύ δρόμο από τότε που οι πρωτόγονοι μας ζωγράφιζαν αύρες στα τοιχώματα της σπηλιάς. Σήμερα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ειδικές συσκευές για να δούμε την αύρα και ουσιαστικά να αποδείξουμε την ύπαρξή της. Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να αφιερώσουνε τον απαραίτητο χρόνο για να αναπτύξουν τη συνειδητή αντίληψη της αύρας.
Οι ενέργειες που κυλούν μέσα στην αύρα μας αντικατοπτρίζουν την προσωπικότητά μας, τον τρόπο ζωής, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Η αύρα αποκαλύπτει καθαρά τη νοητική και σωματική μας κατάσταση. Μερικοί ισχυρίζονται ότι η αύρα είναι απλώς ένα ήλεκτρο μαγνητικό φαινόμενο που δεν έχει καμιά σημασία. Οι άλλοι πιστεύουν ότι αποτελείται από τη σπίθα της ζωής και στεγάζει την ανώτερη συνειδητότητα μας, η οποία μας δίνει τις διάφορες απαραίτητες μορφές ενέργειας για να ζούμε και να λειτουργούμε. Άλλοι πάλι θεωρούν πως η αύρα είναι μια αντανάκλαση του εαυτού μας, και επομένως εμπεριέχει ένα πλήρες αρχείο του παρελθόντος και του παρόντος ή ακόμη και του μέλλοντος μας. Στην πραγματικότητα, η αύρα πιθανότατα είναι ένας συνδυασμός όλων αυτών...
Πηγή * Richard Webster Aura reading for beginners
Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε like… ή κοινοποιήστε το και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
| Προυγούμενο | Επόμενο |
